Metody pracy z dziećmi

• uwzględniają prace z dziećmi o specjalnych potrzebach, dzieci, które przebyły choroby, dzieci pochodzące z trudnych środowisk, dzieci uchodźców, cudzoziemców;
• relacje z dziećmi są pełne szacunku, responsywne i wzajemne, stały, niezmienny personel zapewniający dzieciom stabilność;
• opiekunki towarzysza dzieciom w zabawach, uważnie słuchają dzieci i komunikują się, włączają się do zabaw, dostarczają materiały, przedmioty i narzędzia do rozwoju i różnorodnej aktywności;
• opiekunki pomagają dzieciom w zrozumieniu świata poprzez opisywanie, działanie, łączenie przyczyny i skutku;

Charakter i metody pracy:

• Metoda ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne ( nie „ćwiczenie", tylko doświadczenie ruchowe).

  Głównym założeniem tej metody jest posługiwanie się ruchem jako narzędziem we wspomaganiu rozwoju psychoruchowego dziecka oraz w terapii zaburzeń rozwoju. Jest szczególnie przydatna w pracy z dziećmi nadpobudliwymi, agresywnymi, lękliwymi oraz w przypadkach głębszych zaburzeń rozwojowych. Podstawowym założeniem tejże metody jest rozwijanie przez ruch:

  • świadomości własnego ciała i usprawniania ruchowego,
  • świadomości przestrzeni i działania w niej,
  • dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu.

• Metoda KLANZY z dużą kolorową chusta animacyjną

  KLANZA to tańce i zabawy integracyjne, które pomagają przezwyciężyć dziecięce lęki i obawy, osiągnąć poziom swobodnego komunikowania się. Przeżycie zadowolenia, radości pomaga osiągnąć harmonię i zwiększa poczucie przynależności do grupy. Tańce dają możliwość uwolnienia się od wewnętrznych napięć i niepokojów, dają ujście nagromadzonym emocjom. Wyzwalają aktywność ruchową, pozwalają dzieciom na budowanie poczucia własnej wartości, a animacja przy pomocy ruchu ukazuje klimat w innym świetle.

  Przykłady to zabawy z chustą animacyjną, np. "Karuzela", "Spadochron", "Morze", "Balon" czy "Sieć rybacka", a także gry i zabawy ruchowe, integracyjne, plastyczne i muzyczne.

• Metoda Dobrego Startu Marty Bogdanowicz (Łatwe wzory i piosenki lub wierszyki – dla najmłodszych dzieci, w celu wspierania rozwoju)

  Metoda usprawniająca jednocześnie analizatory: wzrokowy, słuchowy i kinestetyczno-ruchowy. Przyczyniają się do kształcenia orientacji w schemacie ciała i przestrzeni. Wiele elementów zawartych w metodzie stanowi atrakcyjna forma zajęć, dzięki czemu wyzwalana jest aktywność dziecka, zarówno w kierunku wykonywania konkretnych ćwiczeń, jak i nawiązywania kontaktu z rówieśnikami.

• Programy Aktywności „Świadomość Ciała, Kontakt i Komunikacja” Knill

  (Zabawy w połączeniu z muzyką i ruchem. Dziecko uczy się łączyć słyszane dźwięki z konkretnymi czynnościami); wykorzystanie dotyku i ruchu jako fundamentalnych narzędzi wspierających emocjonalny rozwój dziecka. Poprzez bezpośredni kontakt fizyczny z opiekunem dąży się do zapewnienia dziecku poczucia bezpieczeństwa i budowania jego pewności siebie.

• Metody: Karla Orfa, A. i M. Kniessłw, Batti Strauss, Irene Fleming.

  Wymienione metody mają na celu rozwój motoryczny, muzyczny i przestrzenny dzieci. Realizowane są najczęściej podczas zajęć rytmicznych, wpływających na rozwój motoryki dużej, orientacji przestrzennej i orientacji w schemacie własnego ciała. Podstawą ich przeprowadzania jest naśladowanie ruchów, dźwięków, gra na instrumentach, zajęcia rytmiczne, ćwiczenia inhibicyjno – incytacyjne .

• Metody Pracy wg Marii Montessori.

  Metoda ta daje dziecku szansę wszechstronnego rozwoju fizycznego i duchowego oraz kulturowego i społecznego, wspiera jego spontaniczną i twórczą aktywność. Jest realizowana poprzez pomoc dziecku w:

  • rozwijaniu samodzielności i wiary we własne siły,
  • wypracowaniu szacunku do porządku i do pracy,
  • wypracowaniu zamiłowania do ciszy i w tej atmosferze do pracy indywidualnej i zbiorowej,
  • rozwijaniu indywidualnych uzdolnień i umiejętności współpracy,
  • osiąganiu spontanicznej samodyscypliny wynikającej z dziecięcego posłuszeństwa,
  • umiłowanie do rzeczywistości i otoczenia.

• Bajkoczytanie i bajkoterapia.

  Każde dziecko lubi słuchać bajek. Świat bajki pozwala dziecku na rozwijanie wyobraźni, poszerzanie wiedzy i własnego słownictwa, przeżywanie różnorodnych emocji, a nawet na rozwiązywanie trudnych dla siebie sytuacji. Bajka ma ogromne zalety wyciszające i relaksacyjne, dlatego jest stałym towarzyszem podczas codziennych zajęć z dziećmi.

Załącznik
Zabawy angażujące rozwój sprawności fizycznej i rozwój zmysłów